loading...
حسابداری
توحید مشیری بازدید : 14522 سه شنبه 03 اردیبهشت 1392 نظرات (8)

 

برای اجرای تحلیل عاملی در spss18 به صورت زیر عمل می کنیم، البته در تمامی نسخه ها فرآیند تقریباً یکسان می باشد:

Analyze / Dimension Reduction / Factor

پنجره Factor Analysis باز می شود. متغیرهایی را که می خواهید خلاصه کنید، انتخاب و به کادر Variables منتقل نمایید. بر روی تب Descriptives کلیک کنید تا پنجره آن باز شود. گزینه های Univariate Descriptives (برای ارائه آمار توصیفی)، Ininial solution (برای ارائه اشتراکات اولیه، مقادیر ویژه و درصد واریانس های تشریح شده)، Coefficients (برای ارائه ماتریس همبستگی)، Reproduced (برای ارائه برآوردی از ماتریس همبستگی به دست آمده از عامل های استخراج شده توسط تحلیل) و KMO and Bartlett`s test of sphericity (برای اجرای آزمون بارتلت و KMO) را فعال نموده و continue را بزنید.

اکنون بر روی تب Extraction کلیک کنید تا پنجره آن باز شود. گزینه Scree pilot (برای ارائه نمودار اسکری) را فعال نمایید. در کادر  Extract مقدار Eigenvalue به صورت پیشفرض بر روی  1  قرار داده شده، که می توانید مقدار آن را تغییر دهید( مقدار ویژه یکی از ضوابط پر کاربرد در تعیین تعداد عامل ها می باشد، بسیاری از محققان از جمله کایسر مقدار ویژه  1  را مبنای تعیین تعداد عامل ها قرار می دهند). اگر می خواهید تعداد عامل ها از قبل مشخص باشد، گزینه Fixed number of factors را فعال کرده و تعداد مورد نظر را وارد نمایید و continue  را بزنید.

در ادامه بر روی تب Rotation کلیک کنید. در این پنجره گزینه Varimax را انتخاب نمایید و continue را بزنید. چرخش عاملی فرآیندی است برای تعدیل محور عامل به منظور دستیابی به عامل های ساده و معنی دار. ماتریس عاملی چرخش نیافته عامل ها را به ترتیب اهمیت آن ها استخراج می کند. اثر نهایی چرخش دادن ماتریس عاملی، توزیع مجدد واریانس از عامل های اولی به عامل های بعدی برای دستیابی به الگوی عاملی ساده تر و معنادارتر است. روش واریمکس یک روش پرکاربرد و مناسب در  انجام چرخش عاملی می باشد، در این روش ستون ها تا حد امکان ساده سازی می شوند.

بر روی تب Option  کلیک کنید و گزینه Suppress absolute values less than را فعال کنید و عدد 0.50 را وارد نمایید و continue را بزنید. انجام این کار باعث می شود در جدول ماتریس چرخش نیافته و چرخش یافته اعدادی که کمتر از  0.50  باشند حذف شوند، این کار تفسیر نتایج را راحت تر می کند.

اکنون بر روی  ok  کلیک کنید تا نتایج به دست آیند.

جدول Correlation Matrix همبستگی بین متغیرها را نشان می دهد. پیشنهاد می شود متغیرهایی که با سایر متغیرها همبستگی پایینی دارند، حذف شوند.

جدول Total Variance Explained  میزان اشتراکات و مقادیر ویژه را نشان می دهد. عواملی که مقدار ویژه آن بزرگتر از  1  باشد به عنوان عامل های نهایی انتخاب می شوند.

جدول Component Matrix بارهای عاملی(میزان همبستگی متغیرها با عوامل) را نشان می دهد. متغیرهایی که بار عاملی بالاتری دارند(بر حسب تجربه بسیاری از محققان بالای 0.50 باشد) در زیر یکی از ستون ها مشخص می شوند که نشانگر متعلق بودن متغیر به آن عامل می باشد. اگر هدف فقط تلخیص متغیرها باشد بهتر است نتایج از این جدول استخراج شود.

جدول Rotated Component Matrix ماتریس عاملی چرخش یافته می باشد. اگر هدف محقق تلخیص متغیرها به منظور دستیابی به متغیرهای جدید برای تحلیل های آماری بعدی باشد، بهتر است از این جدول نتایج استخراج شود.

 

 

توحید مشیری بازدید : 4024 سه شنبه 03 اردیبهشت 1392 نظرات (1)

 

گالتون دانشمند اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم اولین کسی بود که بنیان‌های اولیه تحلیل عاملی را بنا نهاد. کارل پیرسون در اوایل قرن بیستم برای اولین بار در مقاله خود ‌روشی برای تحلیل عاملی بر اساس یک فضای چند بعدی هندسی ارائه کرد. مک دونال در سال 1902 این روش را در زمینه شناسایی جرم و رابطه آن با ویژگی‌های فیزیکی افراد به کار برد. همچنین اسپیرمن در سال 1904 در گزارش خود به معرفی مدل‌های ریاضی این روش اقدام نمود. بدین ترتیب روش تحلیل عاملی جایگاه خود را در میان تکنیک‌های آماری پیدا کرد، طوری که امروزه یکی از پر کاربردترین تکنیک‌های آماری در پژوهش می‌باشد.

تحلیل عاملی، روش ریاضی برای کاهش داده‌ها می‌باشد. در واقع منطق تحلیل عاملی، کاهش مجموعه بزرگی از متغیرها به چند عامل اساسی است. طبیعتاً این عامل‌ها طبق ساز و کارهای این آزمون استخراج می‌شوند. فرض اساسی تحلیل عاملی این است که عامل‌های زیربنایی متغیرها را می‌توان برای تبیین پدیده‌های پیچیده به کار برد و همبستگی‌های مشاهده شده بین متغیرها، حاصل اشتراک آن‌ها در این عامل‌هاست. هدف تحلیل عاملی تشخیص این عامل‌های مشاهده ناپذیر بر پایه مجموعه‌ای از متغیرهای مشاهده پذیر است (هومن، 1380، ص 372).

تحلیل عاملی نامی عمومی است برای برخی از روش‌های آماری چند متغیره که هدف اصلی آن خلاصه کردن داده‌هاست. این روش به بررسی همبستگی درونی تعداد زیادی از متغیرها می‌پردازد و در نهایت آن‌ها را در قالب عامل‌های عمومی محدودی دسته‌بندی نمود و تبیین می‌کند. این روش جزو تکنیک‌های هم وابسته محسوب می‌گردد و در آن متغیرهای مستقل و وابسته مطرح نیست و کلیه متغیرها نسبت به هم وابسته لحاظ گردیده و سعی می‌شود تا تعداد زیادی متغیر در چند عامل خلاصه شوند (کلانتری، 1382، ص281).

هدف اصلی تحلیل عاملی تلخیص تعداد زیادی از متغیرها در تعداد محدودی از عامل‌ها می‌باشد، به طوری که در این فرآیند کمترین میزان گم شدن اطلاعات وجود داشته باشد. به طور کلی انجام تحلیل عاملی طی فرآیند زیر صورت می‌گیرد:

مرحله اول- انتخاب متغیرهای مناسب

مرحله دوم- استخراج اولیه عامل‌ها

مرحله سوم- استخراج نهایی عامل‌ها

مرحله چهارم- ساختن مقیاس و نام گذاری عامل‌ها

 برای مشاهده بقیه مطلب، بر روی ادامه مطلب کلیک کنید . . .

توحید مشیری بازدید : 793 سه شنبه 03 اردیبهشت 1392 نظرات (1)

ابزاری که برای جمع‌آوری داده‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند در مرحله نخست باید از روایی برخوردار باشند و در مرحله دوم باید پایایی داشته باشند.

روایی ‌(اعتبار) به ارتباط منطقی، بین پرسش‌های آزمون و مطلب مورد سنجش اشاره دارد. وقتی گفته می‌شود آزمون، روایی دارد به این معنا است که پرسش‌های آزمون به طور دقیق آن چه را که مورد نظر می‌باشد، می‌سنجد. اعتبار، جنبه های مختلف دارد و ارتباط بین پرسش و آزمودنی با توجه به کلیه جنبه های آن حاصل می‌شود. در صورتی که این ارتباط وجود نداشته باشد اعتبار به وجود نمی‌آید. در یک پژوهش برای بررسی روایی پرسشنامه از روش روایی محتوایی، ملاکی، و اعتبار سازه استفاده می‌شود. روایی محتوایی بیشترین کاربرد را در تعیین روایی یک مقیاس دارد. اعتبار محتوای یک ابزار اندازه‌گیری به سؤال‌های تشکیل دهنده آن بستگی دارد. برای تعیین اعتبار محتوایی، پرسشنامه به تعدادی از صاحب‌نظران داده می‌شود و از آن‌ها در مورد سؤالات و ارزیابی فرضیه‌ها نظرخواهی می‌گردد تا روایی پرسشنامه را تأیید نمایند.

پایایی (قابلیت اعتماد) یکی از ویژگی‌های فنی ابزار اندازه‌گیری است که نشان دهنده این است که ابزار اندازه‌گیری تا چه اندازه نتایج یکسانی در شرایط مشابه به دست می‌دهند. روش موازی، دو نیمه کردن، کودر-ریچاردسون و آلفای کرونباخ ‌از جمله روش‌های سنجش پایایی هستند که روش آلفای کرونباخ کاربرد بیشتری دارد.

برای محاسبه ضریب آلفای کرونباخ، ابتدا باید واریانس نمرات هر سؤال پرسشنامه(σy) و واریانس کل آزمون (σx)را محاسبه کرد و سپس با استفاده از فرمول زیر مقدار ضریب آن را محاسبه نمود. چنانچه این مقدار بیش از 70% محاسبه گردد، پایایی پرسشنامه مطلوب ارزیابی می‌شود.(K تعداد پرسش ها)


\alpha = {K \over K-1 } \left(1 - {\sum_{i=1}^K \sigma^2_{Y_i}\over \sigma^2_X}\right)

 

اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آمار سایت
  • کل مطالب : 22
  • کل نظرات : 24
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 9
  • آی پی امروز : 16
  • آی پی دیروز : 13
  • بازدید امروز : 51
  • باردید دیروز : 25
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 6
  • بازدید هفته : 187
  • بازدید ماه : 419
  • بازدید سال : 3,043
  • بازدید کلی : 181,713